خدایا! تورا سپاس که زیباییهای آفرینش را ،برای ما برگزیدی
ومواهب پاک خود را ، به سویمان روان داشتی.
سپاس تو را که درِ تمامی نیازهای ما را از غیر خود ببستی.
پس چگونه ما را توان سپاس توست،
یا چه هنگام یارای بجا آوردن شکرت؟
هیچگاه!
خدایا!
همانندترین رفتار به خواسته ی تو
و سزاوارترین کار به بزرگواری تو،
رحمت آوردن بر کسی ست،
که از تو درخواست رحمت دارد.
و رسیدن به فریاد کسی ست،
که از درگاه تو فریادرسی خواهد.
خدایا!
سرافکنده، اما امیدوار، به درگاه رحمتت آمده ام
و پشیمان و گرانبار، به بخشایش بی مانند تو،
چشم توقع دوخته ام.
با هر چه که نزدت آورده ام، به گذشت تو مشتاقم،
به کرامت و مهرت دلبسته ام
و فقط بر آن تکیه و اعتماد دارم.
خدایا!
مرا در بحبوحه ی خشم
و در اوج خشنودی،
از خطا و اشتباه، در امان بدار.
آن سان که در هر دو حل،
به یک منوال رفتار کنم
و همواره با یاد تو دلگرم باشم.
خدایا!
پیش از آنکه کسی را بخوانم ، تو را می خوانم
و هیچ کس در چشم انداز امیدم با تو شریک نیست.
هیچ آفریده ای در دعای من،
به درگاه تو همراه نیست
و ندای خواهشم، او و تو را با هم در بر نمی گیرد.
چرا که فقط تو را سزاست، یکتایی و یگانگی،
نهایت قدرت و بی نیازی و عظمت دگرگون سازی.
خدایا!
در کتاب روشن و محکمت فرموده ای،
که بازگشت گمگشتگان را به درگاهت می پذبری
وآنان را با هر رهتوشه ای که آهنگ تو کنند،
دوست داری و درمی یابی.
اینک که به تو رو آورده ام،
همان گونه که ضمانت کرده ای،
از کاستی ها و خطاهاسم درگذر.
و چنان که عهد نموده ای،
عشق و محبتت را شامل حالم بگردان.
خدایا!
تویی که کارگشایی و سخاوتمند؛
مهرت به من آرامش می بخشد
ونیکویی ات رهنمونم می شود.
با تکیه بر ذات پاک و مقدست ، از تو می خواهم
که مرا از آستان متبرکت، تهیدست نرانی.
خدایا!
ای که خطاکاران ، به رحمتت فریادرسی می کنن
و در ماندگان ، به یادآوری احسانت پناه می برند،
مرا در پناه مهرت قرار ده.
تویی که خود را خطابخش و خطاپوش خوانده ای،
پس مرا مورد بخشایشت قرار ده.
خدایا!
نیات و آرزوهای مرا به لطفت،
پاک و بی ریا گردان.
و باورم را آن گونه که صلاح توست،
در راه راست اصلاح فرما.
رفتار و کارهایم را در جهت خشنودی ات قرار بده
و خشنودی مرا با رضای خودت میزان کن.
التماس دعا-ادامه دارد…