مسلمانان هند در ماه مبارک رمضان:مسلمانان هند در ماه رمضان مساجد و گلدسته‌ها را با چراغ تزئین می‌کنند و در آنها کلاس‌های قرآنی برگزار می‌کنند. در این ایام مساجد مملو از نمازگزار می‌شود. مسلمانان هندی هنگامی که خرما نباشد با آب و برخی نیز با نمک افطار می‌کنند. این عادتی است که تنها در هند رواج دارد. سفره‌های افطار و سحر مسلمانان هند با غذاهای خاصی به نام «غنجی» همراه است که از برنج، گوشت، آب و مواد دیگر درست می‌شود. سحرخوان نیز در هند نقش برجسته‌ای دارد که پیش از نماز صبح مردم را از خواب بیدار و با به‌پایان رسیدن ماه رمضان از آنها هدیه دریافت می‌کند.
مسلمانان هند در دهه آخر ماه رمضان سنت اعتکاف را برگزار و بر شب قدر تاکید بسیاری می‌کنند. آنها در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان برای فاتحه خواندن اموات به قبرستان می‌روند و برای آنها قرآن می‌خوانند. در شب قدر عده‌ای از جوانان به کوچه‌ها و خیابان‌ها می‌روند و درهای خانه‌ها را زده و آنها را برای احیای ماه مبارک رمضان صدا می‌کنند و قداست این ماه را یادآور می‌شوند.
غذاهای مسلمانان مالزی در ماه مبارک رمضان برنج به همراه گوشت یا مرغ است. آن ها با غذای سحری نوشیدنی خاصی به نام “کولاک” را می نوشند که عطش را برطرف می کند و به آنها توانایی و قوت خاصی می دهد.
سحرگو نیز از افرادی است که هنوز هم در روستاها و شهرهای مالزی همزمان با ماه مبارک رمضان پیدا می شود که مردم را برای خوردن سحری از خواب بیدار می کند.
با توجه به اینکه در این کشور غیر مسلمانانی هم زندگی می کنند، اما آن ها حرمت مسلمانان را نگاه می دارند و در این ایام در اماکن عمومی از خوردن پرهیز کرده و حتی در برخی از فعالیت های دینی و تفریحی آن ها شرکت می کنند .
با نزدیک شدن به عید سعید فطر برخی از فارغ التحصیلان مدارس و آموزشگاه های دینی به منظور جمع آوری زکات به مساجد می آیند و آن ها را میان نیازمندان و فقرا تقسیم می کنند، برخی از خیرین لباس های جدیدی می خرند و حلواهای عید و اموالی به فقرا و نیازمندان می دهند تا جوی حاکی از ایمان و برادری را ارائه کنند تا به واسطه آن همبستگی و اتحاد میان مسلمانان ایجاد شود.
رمضان الله : کردکویی‌ها پانزدهمین روز ماه رمضان را با جشن همراه می‌کنند و در این جشن که مراسم سنتی “رمضان الله” معروف است افراد نذرهای خود مانند آرد، نان و حلوا را برای تقسیم بین فقرا به این مراسم می‌آورند.
غذای ویژه ترکمن‌ها در ماه مبارک رمضان: در زمان افطار غذاهایی مانند آبگوشت، آش رشته، آش برنج، اناردانه و آش ماست بر سر سفره ترکمن‌ها جایگاهی ویژه دارد. ترکمن‌ها بیشتر برای افطار سوپ، بورک (شبیه به پیراشکی) می‌پزند و غذای سحر بیشتر ترکمن‌ها چکدرمه است.شیرینی‌های مخصوص این ماه ترکمن‌ها نیز بیشتر بیمشه و قاتلمه است. بسیاری از عادات غذایی درگذشته‌های نه‌چندان دور در مناطق ترکمن نشین استان رواج داشته اما کم‌کم رنگ‌باخته و متأسفانه بخشی از آن به دست فراموشی سپرده‌شده است.
غذاهای ویژه سیستانی‌ها در ماه مبارک رمضان:
یکی از اقوامی که حضوری پررنگ در گلستان داشته و رسوم آنها با سنت‌های مردم این منطقه گره‌خورده است قوم سیستانی است. خوراک مردم سیستانی در ایام ماه مبارک رمضان غذاهای آب‌دار منطقه ازجمله آبگوشت محلی و کشک زرد سیستانی است که در وقت افطار رمضان پخت و مصرف این غذا به اوج خود می‌رسد. در زمان‌های قدیم که ماه رمضان در ایام گرم سال قرار می‌گرفت مردم سیستان از غذاهای سرد مانند آب دوغ خیار و کشک استفاده می‌کردند تا در طول روز دچار گرمازدگی نشوند.آنها حتی برای اینکه در طول روز دچار افت قند نشوند از آلوی خشک، برگ زردآلو و دواهای محلی مربائی را درست می‌کردند که در طول روزبه هیچ عنوان احساس ضعف نمی‌کردند.روزه‌داران معمولاً روزه خود را با خواندن دعاهای مخصوص افطار و با خرما یا کشمش افطار می‌کنند. در سفره افطار خرما یا کشمش، چای، نان تافتون محلی و کلوچه خرمایی محلی گذاشته می‌شود. غذای افطار را نیز معمولاً آبگوشت محلی یا هر نوع غذایی که در وسع صاحب‌خانه است تشکیل می‌دهد.
خانه تکانی زنان ترکمن در ماه رمضان:
ترکمن‌های ایران به لحاظ کثرت آداب و رسوم در زندگی روزمره، دارای فرهنگی بسیار غنی هستند. این مردم به‌دلیل داشتن پیشینه فرهنگی بسیار کهن، تقریباً برای هر مناسبتی، مراسم خاصی دارند که یکی از این مناسبت‌ها، ماه مبارک رمضان است. فرارسیدن این ماه، سبب خوشحالی هر ترکمن می‌شود. آنها در ماه رمضان از مرد و زن و پیر و جوان با شور و شعفی بسیار، غیر از به جا آوردن فرایض، در تمامی مراسمی که ویژه این ماه است، شرکت می‌کنند.
ترکمن‌ها حداقل یک هفته قبل از حلول ماه مبارک رمضان، مقدمات ورود به این ماه پرفیض و برکت را فراهم می‌کنند. زنان بیشتر از روزهای معمول به نظافت خانه و حیاط منزل می‌پردازند و مردان نیز خواربار و ملزومات این ماه را خریداری می‌کنند. در بسیاری از مناطق ترکمن نشین، رسم است که مردم در آخرین جمعه قبل از حلول ماه رمضان، به شکل دسته جمعی، مسجد محل خود را نظافت کنند.
برخی از خانواده‌ها نیز سجاده‌هایی را از جنس قالیچه و نمد که به آن “نماز لیق” می گویند، به مسجد محل خود اهدا می‌کنند. رویت هلال ماه رمضان نیز در میان ترکمن‌ها با هیجان خاصی همراه است.