چهارم خرداد سالروز مقاومت جانانه مردم قهرمان دزفول در برابر موشک باران عراق در جنگ تحمیلی، موجب شد این تاریخ به نام روز ملی مقاومت و پایداری در تقویم رسمی کشور ثبت و این شهر به عنوان پایتخت مقاومت ایران نامگذاری شود.
مردم شهید پرور دزفول در مدت هشت سال دفاع مقدس با وجود اصابت موشک های بی شمار بر پیکره شهر، همزمان بخش های تخریب شده را بازسازی می کردند و اراده رژیم بعثی در خالی کردن شهر و درهم کوبیدن آن را به یکی از آرزوهای دست نیافتنی متجاوزان مبدل کردند.
در این مدت علیرغم موج تبلیغی و تهدیدات گسترده رژیم بعث عراق و بلندگوهای شبانه روزی حامیان آنان، اهالی دزفول هرگز تسلیم نشدند و هر هفته همراه رزمندگان به امامت آیت الله قاضی، نماز جمعه را در این شهراقامه می کردند.
در دوران دفاع مقدس ۱۷۶ موشک، ۲ هزار و ۵۰۰ گلوله توپ و ۳۳۱ راکت هواپیما به دزفول اصابت کرد و بیش از ۱۹ هزار واحد مسکونی و تجاری در این شهر تخریب شد.
دشمن بعثی ۲ لشکر از ۶ لشکری که برای حمله به خاک میهنمان آماده کرده بود، مامور فتح دزفول کرد تا خوزستان را دور بزند و درنهایت این استان را به تصرف خود درآورد و اگر مقاومت مردم دزفول نبود، خوزستان سقوط می کرد، عملیات فتح المبین وجود نداشت و مقدمه آزاد سازی خرمشهر فراهم نمی شد.
دزفول در مقاومت قهرمانانه اش ۲ هزار و ۶۱۰ شهید تقدیم اسلام و انقلاب کرد که از این تعداد ۲۵۰ شهید از سه روز تا ۱۰ سال داشتند.
به پاس مقاومت عزتمندانه این شهر در سال ۱۳۶۵، دولت دزفول را به عنوان شهر نمونه معرفی کرد و لوح زرین آن در یکی از میدان های شهر نصب شد.
امام خمینی (ره) در پنجم اردیبهشت سال ۶۲ در پیامی به مردم دزفول فرمودند: شما دزفولی ها امتحان دادید و از این امتحان خوب بیرون آمدید، شما دِین خود را به اسلام ادا کردید.
حضرت آیتالله خامنهای (مد ظله العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در دیدار مسئولان و دستاندرکاران اردوهای راهیان نور کشور در خصوص مقاومت و پایداری مردم دزفول در دوران دفاع مقدس فرمودند: « اینکه مرحوم قاضی در دزفول ماند و موجب شد که مردم در دزفول بمانند و با این همه موشکی که به دزفول زدند، دزفول تخلیه نشود، راز آن اینجا است ، چون اگر دزفول از سکنه خالی می شد، گرفتن آن آسان بود.»
حجت الاسلام و المسلمین قاضی دزفولی امام جمعه دزفول و فرزند امام جمعه فقید این شهرستان با تاکید بر نقش ارزشمند مقاومت مردم دزفول می گوید: اگر مردم شهر را تخلیه می کردند، بدون شک کل خوزستان سقوط می کرد.